در مقابل کمک

مشکلات دیگری در زمینه کمک های توسعه وجود دارد. الزامات گزارش دهی هستند
سنگین است و اغلب بارهای اداری زیادی را بر کشورهای در حال توسعه تحمیل می کند،
که باید مهارت های کمیاب پرسنل تحصیل کرده و انگلیسی زبان را به آن اختصاص دهند
نوشتن گزارش برای اهداکنندگان به جای اجرای برنامه ها. و آژانس های اهدا کننده
اغلب خودشان بهترین استعدادهای محلی را استخدام می کنند، معمولاً با حقوقی که باعث تحریف آنها می شود
بازار کار. در برخی از کشورها، پزشکان کار کردن را بازدهی بیشتری می دانند
مترجمان برای آژانس های کمک خارجی به جای درمان بیماران فقیر.
در همین حال، نفوذ خالص اهداکنندگان، مسئولیت‌پذیری توسعه را کمرنگ می‌کند
مقامات کشورها و نمایندگان منتخب مردم خود.
ما باید روشی را که جهان در مورد تجارت ارائه می کند تغییر دهیم
کمک های توسعه ما به یک مشارکت واقعی نیاز داریم که در آن کشورهای در حال توسعه
رهبری را بر عهده بگیرید و تعیین کنید که آنها به چه چیزی شدیدترین نیاز دارند و بهترین روش استفاده از آن چیست.
ظرفیت ضعیف برای جذب کمک از سوی کشورهای دریافت کننده بهانه ای نیست
کمک‌های اهداکننده و کمک‌های اهداکننده. هدف باید کمک به ایجاد باشد
آن ظرفیت در واقع، ایجاد ظرفیت منابع انسانی خود یک راه مفید است
تحقق هدف 8
انجام این کار به نفع اهداکنندگان نیز خواهد بود. همسو کردن کمک های آنها با
استراتژی‌ها و ساختارهای توسعه ملی یا کمک به کشورها در ابداع چنین مواردی
استراتژی ها و ساختارها، تضمین می کند که کمک های آنها به طور مفید هزینه شده و تضمین می کند
پایداری تلاش های آنها کمک کنندگان باید از یک سیاست آموزشی حمایت کنند
به جای ساختن یک مدرسه فتوژنیک؛ کمک به کمپین سلامت به جای
یک کلینیک پر زرق و برق بسازید. یا هر دو را انجام دهید - اما به عنوان بخشی از یک سیاست یا یک کمپین،
نه به عنوان پروژه های مستقل
تجارت حوزه کلیدی دیگر است. در مقابل کمک، دسترسی بیشتر به توسعه یافته است
بازارهای جهان انگیزه ایجاد می کند و مؤسسات را در کشورهای در حال توسعه تقویت می کند
جهانی که خودپایدار هستند، به طور جمعی تحت نظارت پلیس قرار می گیرند و برای آنها پیامدتر هستند
رفاه انسان بسیاری از کشورها از تجارت و خروج از آن جلوگیری می کنند
فقر ناشی از موانع تعرفه بالا، یارانه های داخلی و سایر حمایت ها
رقبای کشورهای ثروتمند خود از آن لذت می برند.
برای مثال، یارانه های کشاورزی اتحادیه اروپا به اندازه کافی بالاست
اجازه دادن به هر گاو در اروپا برای پرواز در کلاس تجاری در سراسر جهان. چی
کشاورز آفریقایی، با وجود هزینه های اولیه کمتر، می تواند رقابت کند؟ مسئولیت بر دوش نیست
کشورهای توسعه یافته به تنهایی کشورهای در حال توسعه نیز جدی شده اند
تعهدات در قبال مردم خود، و مسئولیت اصلی برای انجام
این تعهدات متعلق به آنهاست. اما گل 8 به آنها اطمینان داد که نخواهند بود
تنها در این تلاش مگر اینکه این تغییر کند، پنج سال آینده راهی به سوی آن خواهد بود
شکست.

توانمندسازی

من در سپتامبر 2000 در سازمان ملل بودم، زمانی که رهبران جهان در این سازمان ملاقات کردند
اجلاس هزاره و متعهد شد که با هم برای رهایی بشریت از شر
«شرایط مذبوحانه و غیرانسانی فقر شدید» و «احق سازی».
برای توسعه یک واقعیت برای همه. این تعهدات شامل تعهدات به
بهبود دسترسی به آموزش، مراقبت های بهداشتی و آب سالم برای فقیرترین افراد جهان
مردم؛ لغو زاغه ها؛ تخریب معکوس محیط زیست؛ تسخیر جنسیت
نابرابری؛ و HIV/AIDS را درمان کند.
این یک فهرست جاه طلبانه است، اما نقطه اصلی آن هدف 8 است که خواستار یک «جهانی» است
مشارکت برای توسعه این شامل چهار هدف خاص است: "یک سیستم بازرگانی و مالی باز، مبتنی بر قوانین، قابل پیش بینی، بدون تبعیض". خاص
توجه به نیازهای کشورهای کمتر توسعه یافته؛ کمک به محصور در خشکی
کشورهای در حال توسعه و کشورهای جزیره ای کوچک؛ و ملی و بین المللی
اقداماتی برای مقابله با مشکلات بدهی کشورهای در حال توسعه
اساساً همه اینها به یک معامله بزرگ خلاصه شد: در حالی که کشورهای در حال توسعه
بدیهی است که مسئولیت اصلی دستیابی به اهداف توسعه هزاره را بر عهده خواهد داشت،
کشورهای توسعه یافته موظف به تامین مالی و حمایت از تلاش های خود خواهند بود
توسعه.
این واقعا اتفاق نیفتاده است در اجلاس G-8 در گلنیگلز و سازمان ملل
در اجلاس سران جهانی در سال 2005، اهداکنندگان متعهد شدند که کمک های خود را 50 میلیارد دلار افزایش دهند
به قیمت‌های سال 2004 و دوبرابر کردن کمک‌های خود به آفریقا از سطح سال 2004 تا سال 2010. اما
کمک های رسمی توسعه (ODA) در سال گذشته بالغ بر 119.6 میلیارد دلار بود
فقط 0.31 درصد از تولید ناخالص داخلی کشورهای توسعه یافته - حتی نیمی از تولید ناخالص داخلی سازمان ملل متحد
هدف 0.7 درصد تولید ناخالص داخلی به دلار آمریکا، ODA در واقع با کاهش بیشتری روبرو شد
بیش از 2 درصد در طول هر سال رکود 2008-11.
سازمان ملل اعتراف می کند که پیشرفت ها نابرابر بوده است و بسیاری از اهداف توسعه هزاره
به احتمال زیاد در اکثر مناطق از دست رفته است. تخمین زده می شود که 1.4 میلیارد نفر هنوز باقی مانده بودند
در سال 2010 در فقر شدید زندگی می‌کردند و این تعداد احتمالاً امروز بیشتر خواهد بود.
به دلیل تأثیرات طولانی مدت بحران اقتصادی جهانی. تعداد
افراد کم‌تغذیه همچنان به رشد خود ادامه داده‌اند، در حالی که پیشرفت در کاهش آن است
شیوع گرسنگی در برخی مناطق متوقف شده یا حتی معکوس شده است.
تقریباً از هر چهار کودک زیر پنج سال یک نفر دچار کمبود وزن است که عمدتاً به دلیل آن است
کمبود مواد غذایی باکیفیت، آب ناکافی، سرویس های بهداشتی و بهداشتی و
شیوه های مراقبت و تغذیه ضعیف برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان،
که برای غلبه بر فقر و بیماری ضروری هستند، در بهترین حالت ناسازگار شده اند
پیشرفت، با بهبود ناکافی در فرصت های تحصیلی دختران یا در
دسترسی زنان به قدرت سیاسی
پیشرفت در تجارت نیز ناامید کننده بوده است. تعرفه های کشورهای توسعه یافته
در مورد واردات محصولات کشاورزی، منسوجات و پوشاک - صادرات اصلی
در اکثر کشورهای در حال توسعه بین 5 تا 8 درصد باقی مانده است
2008، فقط 2-3 درصد کمتر از سال 1998 است.
زمان تقویت هدف 8 از دو طریق اساسی فرا رسیده است. توسعه یافته
کشورها باید متعهد شوند که هم مقدار و هم افزایش دهند
اثربخشی کمک به کشورهای در حال توسعه کمک باید به کشورهای در حال توسعه کمک کند
رفاه فقیرترین جمعیت خود را مطابق با خودشان بهبود بخشند
اولویت های توسعه اما اهداکنندگان اغلب احساس می‌کنند موظف به انجام آنها هستند
مشارکت‌ها برای حوزه‌های انتخابی و ذینفعان آن‌ها قابل مشاهده است، به جای
اولویت دادن به دیدگاه ها و مشارکت محلی

کمبود غذا یا دارو برای بشریت

من این کار را انجام می دهم زیرا فقر چهره های زیادی دارد. خیلی بیشتر از درآمد کم است.
همچنین نشان دهنده ضعف بهداشت و آموزش، محرومیت فرهنگی، فقدان
دانش و فرصت های ارتباطی محدود، ناتوانی در ورزش
حقوق بشری و سیاسی و نفی حیثیت و اعتماد به نفس ویرانگر
و احترام به خود
این تصور که «انسان تنها با نان زندگی نمی‌کند» یک مفهوم گسترده است
پذیرفته شده. البته ما باید به فقر پایان دهیم و به مردان و زنان به اندازه کافی بدهیم
نانی برای زندگی اما موسیقی، رقص، هنر و گفتن داستان ضروری هستند
به توانایی بشر برای کنار آمدن با شرایط انسانی. بالاخره چرا انسان
نیاز به نان؟ زنده ماندن. اما چرا زنده ماندن، اگر فقط برای خوردن نان بیشتر است؟ برای زندگی
چیزی فراتر از حفظ زندگی است، بلکه یافتن معنایی در زندگی است. و فقیرترین
مردان و زنان در جهان در حال توسعه تپش فرهنگ را در نبض خود احساس می کنند،
زیرا آنها برای فرزندان خود داستان می گویند همانطور که آتش آنها در غروب و سایه روشن می شود
سقوط - داستان های سرزمین و قهرمانان آن، داستان های زمین و اسرار آن،
داستان هایی که باعث شده آنها را به آنچه هستند تبدیل کنند.
بالاخره توسعه برای چه کسی است؟ این یک تلاش انتزاعی دولت ها نیست،
مجموعه ای از ارقام در جداول GNP. توسعه در مورد مردم است - انسان ها
با نیازها و حقوق بدون فرهنگ، توسعه تبدیل به مادی گرایی صرف می شود،
موضوعی برای اقتصاددانان و برنامه ریزان به جای موضوع مردم. و اگر
مردم باید توسعه پیدا کنند، غیر قابل تصور است که بدون فرهنگ توسعه پیدا کنند،
بدون آواز، و رقص، و موسیقی، و اسطوره، بدون داستان در مورد خود،
و به نوبه خود، بدون بیان دیدگاه خود در مورد سرنوشت حال و آینده خود
امیدها توسعه مستلزم پویایی است. پویایی نیاز به آزادی دارد
آزادی خلق؛ خلاقیت هم شرط و هم تضمین فرهنگ است.
فراموش نکنیم که در اطراف ما جوامع بسیاری وجود دارند که غنای آنها
در روح آنها نهفته است و نه در خاک آنها که گذشته آنها ممکن است ثروت بیشتری را ارائه دهد
حال آنها که فرهنگشان از تکنولوژی آنها ارزشمندتر است. ما باید
برای ریشه کن کردن فقر تلاش کنیم، اما همچنین باید اطمینان حاصل کنیم که به این فقر پایان دهیم
روحی که در نهایت به اندازه کمبود غذا یا دارو برای بشریت مضر است.
بیایید برای جهانی کار کنیم که در آن بتوانیم هم شکم و هم روح را به طور همزمان پر کنیم
زمان.
اهداف توسعه هزاره: از دست دادن
علامت گذاری؟
تاریخ هدف او برای تحقق اهداف توسعه هزاره 2015 است
همانطور که این کلمات در سپیده دم سال 2015 ظاهر می شوند، جهان می داند که ملاقات نخواهد کرد
آن اهداف امسال بنابراین با نزدیک شدن به این مهلت، توجه در حال حاضر به سمت آن سوق داده شده است
پس از سال 2015 آنها را با مجموعه جدیدی از اهداف توسعه پایدار جایگزین کرد
(SDGs). در همین حال، با نگاهی به اهداف توسعه هزاره، هیئت منصفه هنوز در مورد اختلاف نظر است
آیا باید تلاش برای تحقق آنها را شکست یا جزئی بدانیم
موفقیت

مفهوم پوسیدگی

تا زمانی که هر پنجمین ساکن سیاره ما در فقر مطلق زندگی می کند، آنجاست
نمی تواند ثبات واقعی در جهان باشد. فقر فقط یک امر انسانی و اخلاقی نیست
موضوع: اختلافات بسیار زیاد و همچنان رو به رشد بین فقیر و غنی الف
تهدیدی برای بافت هر جامعه است. در مقیاس جهانی، فقر شدید
صلح جهانی و محیط زیست جهانی را تهدید می کند.
همچنین لازم است که با فقر در یک جبهه گسترده مقابله شود. اگر تلاش ما بر این است
ما باید در چندین زمینه به طور همزمان به جلو برویم. بعد از
همه، چه فایده ای دارد که اگر کشاورز، ارقام پرمحصول را در اختیار کشاورز قرار دهد
نمی توانید قیمت عادلانه ای برای کسب درآمد بدست آورید؟ چه ظالمانه تر از
واکسیناسیون یک کودک فقط برای اینکه ببیند از گرسنگی می میرد؟ آموزش چه فایده ای دارد
اگر بیکاری تنها پاداشی است که در انتظار تحصیلکردگان است؟
در واقع، سؤالات گسترده تری نیز وجود دارد که سازمان ملل باید بپرسد
هر زمان که فقر مورد بحث قرار می گیرد - مسائل مربوط به توسعه پایدار و از
حکومتداری خوب. اگر رشد اقتصادی فقط به نفع آن باشد چه فایده ای دارد
ثروتمند؟ چگونه می توان از رشد دفاع کرد، اگر محیط زیست را خراب کند و به نوبه خود
هزینه های جامعه را افزایش می دهد؟ چه کسی می تواند انرژی خلاق را تحت شرایط حفظ کند
بی ثباتی یا نهادهای فاسد؟ بین المللی چه فایده ای دارد
همکاری های توسعه ای در مواجهه با موانع فزاینده تجارت و کاهش
قیمت کالاها؟
هیچ پاسخ ساده ای برای این سوالات پیچیده وجود ندارد، اما باید باشد
در ذهن ما هنگامی که در مورد مسائلی که امروز پیش روی خود داریم بحث می کنیم. به اشتراک گذاشته شده است
مسئولیت همه کشورها برای کمک به ریشه کنی فقر از طریق انتخاب دقیق،
برنامه های خاص کشور هیچ راه حل واحدی وجود ندارد. اما چه خواهد شد
تفاوت این است که مسیر را تا رسیدن به موفقیت ادامه دهید. یونایتد
ملت هایی که ریشه کنی فقر را به دغدغه اصلی تبدیل کرده اند، باید
به فشار برای ایجاد یک محیط بین المللی حمایت کننده تر برای تلاش ها ادامه دهید
برای پایان دادن به فقر
اگر ممکن است از مسائل سیاست روی گردانم و به مشکل فقر نگاه کنم
به طور خلاصه به عنوان یک نویسنده - اولین رمان من، رمان بزرگ هندی، با این شروع می شود
این فرضیه که هند، آنطور که مردم مدام آن را می گویند، یک کشور توسعه نیافته نیست
کشور، بلکه در چارچوب تاریخ و میراث فرهنگی آن، بسیار
یکی را در وضعیت پیشرفته پوسیدگی توسعه داد. چنین احساساتی، البته، هستند
امتیاز طنزپرداز؛ اما، مفهوم پوسیدگی جدا، من از یادآوری خوانندگان لذت می برم
که بیش از یک راه برای نگاه کردن به مسئله فقر وجود دارد. وقتی من
راوی قدیمی پرخاشگر در ابتدای رمان اعلام می کند که
"همه چیز در هند بیش از حد توسعه یافته است" او عمداً خوانندگان خود را تحریک می کند
نگاه همیشگی خود را به یک کشور توسعه نیافته به عنوان کشوری خالی از فراموشی بسپارند
همه چیزهایی که جهان امروز برای آن ارزش قائل است. در گفتن داستان هند، سعی می‌کنم یک موضوع را یادآوری کنم
ایده توسعه ای که فراتر از امر متعارف است – اما انکار نمی کند
شاخص های اقتصادی اجتماعی

توسعه فرانسوی

برای قرن ها، این نوع فقر به عنوان یک غم انگیز اما اجتناب ناپذیر تلقی شده است
جنبه ای از وضعیت انسانی امروز آن نگاه از نظر عقلی و اخلاقی است
غیر قابل دفاع مقیاس و دامنه پیشرفت کشورهای هر منطقه
جهان نشان داده است که در مدت زمان بسیار کوتاهی، فقر و مادری و
مرگ و میر نوزادان را می توان به طور چشمگیری کاهش داد، در حالی که آموزش، برابری جنسیتی
و سایر جنبه های توسعه را می توان به طور چشمگیری ارتقا داد. این
ترکیبی بی سابقه از منابع و فناوری که امروزه در اختیار ماست
به این معناست که ما واقعاً اولین نسل با ابزار، دانش و
منابع برای انجام تعهدات داده شده توسط همه دولت ها در هزاره
اعلامیه، «به واقعیت تبدیل کردن حق توسعه برای همه و به
رهایی کل نسل بشر از فقر».
اما باید بپذیریم که برای تحقق این امر، سرمایه داری به تنهایی کافی نیست.
دولت ها و جامعه مدنی باید نقش داشته باشند. همبستگی نمی تواند توخالی باشد
مدت، اصطلاح. موفقیت مستلزم اقدام مستمر است. آموزش معلمان زمان می برد،
پرستار و مهندس مورد نیاز برای ساختن جاده ها، مدارس و بیمارستان هایی که هستند
ضروری؛ و کسب و کارهای کوچک و بزرگی را که می توانند رشد دهند
ایجاد شغل و درآمدی که فقرا برای رهایی از فقر باید داشته باشند.
سرمایه داری در حوزه سوم حیاتی است و در دو حوزه اول شریکی ضروری است.
اما مالیات دهندگان باید نقش مهمی را ایفا کنند. برای مثال، ما باید بیش از دو برابر شویم
کمک های توسعه جهانی طی پنج سال آینده و البته ما باید
اطمینان حاصل کنید که به طور گسترده و صادقانه هزینه می شود.
نمی توان اجازه داد که فقر بدون عواقب فاجعه بار گسترش یابد
کشورهای ثروتمند و فقیر به طور یکسان من یکی از کسانی هستم که سرسختانه به آن می چسبم
اعتقاد به اینکه می توان بر فقر غلبه کرد. و شما آگاه هستید، من اعتماد دارم، که تمام شده است
در سه دهه گذشته، بیش از بیست کشور صنعتی و بیشتر
به طور دلگرم کننده، بیش از دوازده کشور در حال توسعه را حذف کرده اند
فقر مطلق دیگران هم می توانند این کار را انجام دهند.
غلبه بر فقر در دسترس بشریت است. دارایی ملت ها
از سال 1945 هفت برابر شده است. امروزه برخی از افراد از ثروت بهره مند هستند
در مقیاسی که قبلا تصور نمی شد. با این حال، قربانیان فقر هنوز غیرقابل تحمل هستند
اشکال محرومیت؛ آنها همچنان به حاشیه رانده و طرد می شوند.
اعتراف به تداوم فقر ما را به یاد جاده ای می اندازد که هنوز طی نکرده ایم
سفر و نبردهایی که هنوز برنده نشده ایم.
همانطور که اشاره کردم، حدود 3 میلیارد نفر، یعنی نیمی از جمعیت جهان، زندگی می کنند
کمتر از 2 دلار در روز اما این اشتباه است که بگویم توسعه یافته است
جهان از مشکل فقر معاف است. در کشورهای صنعتی، بسیاری از
که بیش از 100 نفر از بیکاری بالا و کاهش حمایت اجتماعی رنج می برند
میلیون ها نفر امروز زیر خط فقر زندگی می کنند و ده ها میلیون نفر بیکار هستند.
حقوق بازنشستگی و تامین اجتماعی اکنون بسیاری از مردم شمال را از فقر محافظت می کند
در آخرین سالهای زندگی خود؛ اما فقر در دوران پیری رایج ترین تجربه باقی مانده است
در سرتاسر جهان، و این یک نگرانی فزاینده به عنوان جمعیت کشورهای توسعه یافته است
سن.
هیچ کمبودی در استراتژی ها و برنامه ها، تحلیل ها و آمار وجود ندارد،
رویکردها و اقدامات برای مقابله با فقر شدید در سراسر جهان. ما چی
نیاز، عزم و تمایلی دوباره برای آوردن همه بازیگران - سرمایه داران است
و تصمیم گیرندگان دولتی - با هم در یک تلاش بی دریغ. ما
نباید بیش از حد در مورد پشتوانه های اعتقادی تلاش هایمان نگران باشیم.
هرگاه استدلال های نظری در مورد ریشه کنی فقر می شنوم به یادم می آید
داستان دو اقتصاددان توسعه فرانسوی که دارای یک
نزاع در مورد یک مشکل خاص یکی می‌گوید: «می‌دانی ما می‌توانیم چه کار کنیم
این مشکل؟ ما می توانیم این و این و این را انجام دهیم و می توانیم آن را حل کنیم
یکی دیگر پاسخ می دهد: "بله، بله، بله، این در عمل کارساز خواهد بود." اما آیا در آن کار خواهد کرد
نظریه؟ اجازه دهید زیاد نگران تئوری نباشیم، بلکه بر پایان دادن به فقر تمرکز کنیم
تمرین.

بیماری و خطرات محیطی

آیا این بدان معناست که من نسبت به آینده هند در این تخت جدید بدبین هستم
دنیای قرن بیست و یکم؟ اصلا؛ من خودم را خوش بین می دانم. اما بعد من
خوش بینی را به عنوان نگاه کردن به آینده با عدم اطمینان تعریف کنید. جهانی ساز می گوید
همه چیز درست پیش خواهد رفت؛ بدبین متقاعد شده است که همه چیز پیش خواهد رفت
اشتباه؛ و خوشبین استدلال می کند که آینده نامشخص است، اما وجود دارد
احتمال اینکه همه چیز به خوبی پیش برود
امروز جهان در آستانه عصر فرصت های جهانی قرار دارد
امید. هر چه کسی در مورد جهانی شدن فکر کند، روشن است که ما امروز هستیم
در موقعیتی برای ایجاد یک اقتصاد جهانی باز و فراگیر که در آن همه
کشورها می توانند شرکت کنند و همه کشورها می توانند از آن بهره مند شوند. برای برخی
سال‌هاست که گزارش‌های توسعه انسانی سازمان ملل به طور قانع‌کننده‌ای استدلال می‌کنند
که دیگر فقر اجتناب ناپذیر نیست. برای اولین بار، امیدهای دیرینه
ریشه کن کردن فقر دست یافتنی به نظر می رسد، زیرا جهان مادی و طبیعی دارد
و منابع فناورانه برای انجام این کار در یک نسل - به شرط آن
اراده سیاسی هماهنگ و منابع کافی برای این کار فراهم شده است. به این معنا که
اهداف توسعه هزاره در مورد چیست.
هشت هدف توسعه هزاره (MDGs) در این سال به تصویب رسید
بیانیه هزاره توسط اجلاس هزاره سازمان ملل متحد در سپتامبر
2000 - بزرگترین گردهمایی واحد سران دولت و دولت در انسان
تاریخ، در هر زمان بر روی این سیاره. اهداف توسعه هزاره از نصف شدن بسیار زیاد است
فقر برای توقف گسترش HIV/AIDS و ارائه اولیه جهانی
آموزش، توانمندسازی زنان و دختران، کاهش مرگ و میر مادران و نوزادان،
و ترویج پایداری زیست محیطی، همه تا تاریخ هدف 2015. گرفته شده است
آنها با هم طرحی را تشکیل می دهند که مورد توافق همه کشورهای جهان و همه کشورهای جهان است
موسسات توسعه پیشرو جهان آنها بی سابقه ای گالوانیزه کرده اند
تلاش برای رفع نیازهای فقیرترین اقشار جهان - اما ما واقعا نمی توانیم این را بگوییم
آنها در مسیری هستند که در هر کجا به طور کامل به دست می آیند.
در بیست و پنج سال گذشته چشمگیرترین کاهش در افراط بوده است
فقری که جهان تا به حال تجربه کرده است. پیشرفت در چین رهبری می شود
و هند، به معنای واقعی کلمه صدها میلیون مرد، زن و کودک در سراسر جهان
جهان توانسته اند از زیر بار فقر شدید رهایی یابند
شروع به لذت بردن از دسترسی بهتر به غذا، مراقبت های بهداشتی، آموزش و مسکن. هنوز
در همان زمان، ده‌ها کشور فقیرتر شده‌اند و اقتصاد ویران‌کننده‌ای دارند
بحران‌ها میلیون‌ها خانواده را در فقر و نابرابری افزایش داده است
بخش بزرگی از جهان بدان معناست که از مزایای رشد اقتصادی برخوردار نیست
به طور مساوی به اشتراک گذاشته شده است. امروزه بیش از یک میلیارد نفر – از هر شش نفر یک نفر
موجودات - هنوز هم با کمتر از یک دلار در روز زندگی می کنند و فاقد ابزار لازم برای زنده ماندن هستند
مواجهه با گرسنگی مزمن، بیماری و خطرات محیطی. به عبارت دیگر،
این فقری است که می کشد. یک نیش از یک پشه مالاریا است
برای پایان دادن به زندگی کودک به دلیل نیاز به تور تختخواب یا درمان 1 دلاری کافی است. خشکسالی یا
آفتی که محصول را از بین می برد، امرار معاش را به گرسنگی تبدیل می کند. دنیایی که در آن
هر سال یازده میلیون کودک قبل از پنج سالگی و سه سالگی جان خود را از دست می دهند
میلیون ها نفر بر اثر ایدز می میرند دنیایی نیست که بتوانیم به زندگی در آن افتخار کنیم.

بزرگترین مک دونالد در بالکان

سومین غفلت بزرگ تیپ جهانی سازی، حذف دیجیتال است
تقسیم کنید اشتیاق به تگرگ "تسطیح" و "مسطح" در این منطقه منطقی است
غرب، از آنجایی که اینترنت مطمئنا اطلاعات را بسیار گسترده تر کرده است
در آنجا قابل دسترسی است. اما این هنوز در کشورهای در حال توسعه صادق نیست، به جز یک
اقلیت کوچکی از صاحبان قدرت واقعیت بد جهانی اینترنت امروز است
شکاف دیجیتال: شما می توانید ثروتمندان را از فقرا از طریق اینترنت آنها تشخیص دهید
اتصالات شکاف بین داشته‌ها و نداشتن‌های فناوری وجود دارد
گسترش، هم بین کشورها و هم در داخل آنها. انقلاب اطلاعاتی،
بر خلاف انقلاب فرانسه، انقلابی است با آزادی های فراوان
برادری، و بدون برابری. بنابراین خط فقر تنها خطی نیست که ما در مورد آن هستیم
باید فکر کرد؛ همچنین خط دیجیتال پرسرعت، خط فیبر نوری وجود دارد
خطوطی که جهان جهانی شده ما را به هم متصل می کند، اما کسانی را که هستند حذف می کند
به معنای واقعی کلمه به امکانات آن متصل نیست.
طرفداران جهانی شدن به عنوان نیرویی برای خیر، مانند توماس فریدمن، هستند
متقاعد شده است که تجارت و فناوری اطلاعات مهمترین نیروی محرکه در جهان هستند.
دیوارها در حال سقوط هستند و شبکه ها در حال گره زدن هستند: به قول فریدمن، 11/9 (
روز فروپاشی دیوار برلین) برای بیش از 11 سپتامبر به حساب می آید. "مهم ترین نیرو
شکل دهی به اقتصاد و سیاست جهانی در اوایل قرن بیست و یکم [یکی از سه گانه است
همگرایی بازیکنان جدید، در یک زمین بازی جدید، توسعه فرآیندهای جدید
و عادات برای همکاری افقی، او می نویسد. اما نیروهای پشت 11 سپتامبر
می تواند به راحتی دنیایی را که تا 9/11 ممکن شده است، مختل کند. چندی پیش، برای مثال،
پلیس هند از دستگیری یک هسته تروریستی وابسته به دهلی در دهلی خبر داد
لشکر طیبه که گفته می شود قصد بمباران بخش فناوری اطلاعات هند را داشته است.
شرکت ها ممکن است کسی فکر کند که در یک جهان مسطح، جغرافیا تاریخ است، اما تاریخ
عادت دارد برخی از نقاط جهان را آزار دهد - و اگر در آنها زندگی می کنید،
جغرافیا هنوز هم می تواند شما را در عواقب تاریختان زندانی کند.
این موضوع در هند و آفریقا نیز صادق است. توماس فریدمن پیشرفت کرده است
او خود را «تئوری دل پیشگیری از درگیری» می نامد که بر اساس آن هیچ دو کشوری وجود ندارد
اگر هر دو بخشی از یک زنجیره تامین جهانی شده باشند، وارد جنگ خواهند شد
به عنوان مثال ساخت کامپیوترهای Dell. این من را به اندازه او یاد چیزی نمی اندازد
قبلاً «نظریه قوس‌های طلایی پیشگیری از تعارض»، که تحت آن ادعا کرد
جهانی شدن تضمین کرده بود که هیچ دو کشوری که مک دونالد داشته باشند این کار را نمی کنند
برو به جنگ - که درست قبل از سقوط بمب های ناتو منتشر شد
در مرکز شهر بلگراد، نه چندان دور از بزرگترین مک دونالد در بالکان.
من می ترسم که بخشی از یک زنجیره تامین جهانی برای جلوگیری از آن کافی نیست
جنگ، از آنجایی که بیشتر درگیری‌های انسانی به جای محاسبات، به احساسات دامن می‌زند.
از این گذشته، چین به صراحت اعلام کرده است که در مورد جنگیدن کاملا جدی است
تایوان اعلام استقلال می کند، حتی اگر هر اقتصاددانی استدلال کند که-
با توجه به وابستگی متقابل گسترده (و فزاینده) تایوان و چین
سرزمین اصلی، و پیامدهای اقتصادی وحشتناک هر گونه اختلال - جنگ
هیچ معنایی نخواهد داشت
من این را فقط برای نشان دادن این نکته ذکر می‌کنم که حتی در این دنیای جدید جدید، اقتصاد
نمی تواند همه چیز را توضیح دهد همانطور که فرانسیس فوکویاما قبل از او کشف کرد، اینطور نیست
هنوز زمان "پایان تاریخ" است. فرهنگ، مذهب و غرور ملی همگی ادامه دارند
نقش خود را در امور جهانی ایفا کنند.

حقوق آمریکایی و سبک زندگی آمریکایی

این "جهان را مسطح کرده" و همگرایی فرصت ها را ایجاد کرده است
که به هر شرکتی در هر کشوری این شانس را می دهد که به یک عرضه جهانی جدید بپیوندد
زنجیره ای هم در خدمات و هم در تولید. ما اکنون در دوره ای هستیم
"جهانی سازی 3.0"، همانطور که او آن را می نامد، و هند شاید تنها کشور دیگری باشد
چین که نمونه ای از مزایای این فرآیند است.
من اساساً با این استدلال مخالف نیستم که به لطف آن
هند با تسلط در فن آوری، موقعیت بهتری برای استفاده از آن دارد
دنیای جدید نسبت به بیشتر، و فراوانی آن از مهندسان بسیار ماهر و
تکنسین های نرم افزاری که به شبکه های جهانی وصل شده اند توضیح می دهد که چرا این کار را انجام می دهد
خیلی خوب امروز اما من کمتر مایل به پذیرش نتایج جامع الف هستم
فریدمن؛ می ترسم که در جشن مسطح بودن دنیایش، چشمش را از دست بدهد
بیش از یک تپه نامناسب
فریدمن چند سال پیش نوشت که ما از دنیای تحت سلطه خارج شده ایم
توسط ابرقدرت‌ها به سوپرمارکت‌هایی که تحت سلطه سوپرمارکت‌ها هستند – از جمله، البته فوق‌العاده
بازارهای سهام، که او با چنین تحسینی درباره قدرت آنها نوشته است. در دیگر
به گفته تحلیلگرانی مانند او، ژئوپلیتیک جایگاه خود را به اولویت واگذار کرده است
اقتصاد جهانی شده تحلیل گران غربی این اقناع را بر این اساس می سازند
تصوری برای استدلال اینکه دوران سلطه دولت جای خود را به جهانی داده است
با تجارت شبکه ای جهانی مسطح شده است. اما این تحلیل حداقل سه مورد را نادیده می گیرد
واقعیت های اساسی که بیشتر مردم جهان هنوز از خواب بیدار می شوند.
اول ماهیت خود دولت است که پژمرده شدن آن
جهانی سازان با (به طور متناقض) شادی تقریباً مارکسیستی را پیش بینی می کنند. با این حال دولت است
هنوز برای اکثر مردم ضروری است. فیزیکی را فراهم می کند یا باید ارائه کند
امنیت، نظم و قانون، زیرساخت های اقتصادی و خدمات اساسی. برای بیشتر
اما مشکل مردم جهان این است که دولت آنها به اندازه کافی قوی نیست
برای انجام آن نیازهای حیاتی. می توان از زنده شدن در حال افزایش شادی کرد
استانداردهای هندی هایی که در مراکز تماس کار می کنند، رزرو هواپیما انجام می دهند،
ردیابی چمدان گم شده، تعمیر پرداخت های کارت اعتباری، رونویسی یادداشت های پزشکی و
خواندن اسکن CAT و MRI برای آمریکایی ها، اما وضعیت آن چیست
کشوری که به آن برمی گردند؟ ناظران خارجی مانند فریدمن غزلیات در مورد
پردیس Infosys در خارج از بنگلور، واحه ای که من نیز از آن بازدید کرده ام، که نمی تواند
در هر کشور غربی بی‌موقع باشد، اما مدیران اینفوسیس مجبورند
برق خود، حمل و نقل "انبوه" خود، سلامت خود را سازماندهی کنند
باشگاه و غیره، زیرا این امکانات وجود ندارد، غیرقابل اعتماد یا فرسوده است
خود شهر
فریدمن می نویسد، امروز «شما می توانید بدون نیاز به مهاجرت نوآوری کنید». ولی
حداقل در روزگاران قدیم، اگر آمریکا می خواست از بهترین مغزهای آموزش دیده استفاده کند
هند باید حقوق آمریکایی و سبک زندگی آمریکایی را به آنها پیشنهاد می کرد. مجبور بودی
اجازه دهید آنها به محله ها و مدارس شما وارد شوند. امروز می توانید مشاغل را صادر کنید
به هند که دستمزد و اعتبار نسبتاً پایینی در ایالات متحده دارد و ترک می کند
سرخپوستان به جاده های پر چاله و برق و آب آنها می رسند
کمبودها ما نمی توانیم ایجاد حصارهای کوچک جهانی شده را جشن بگیریم
رفاه، معادل قرن بیست و یکم جوامع سرپوشیده مانیل یا
ژوهانسبورگ، که ممتازان را در خود جای داده است، در حالی که در خارج از آنها، فقرا در آن فرو می روند
محله های فقیر نشین آنها
در واقع، در حالی که اینها ممکن است نگرانی های طبقه متوسط ​​باشد، جدی تر است
بی توجهی ظاهری جهانی سازان به همسطح کردن فقر، بیماری و
سوءتغذیه دنیای جدید تخت او را دنبال می کند. می توان از 3 میلیارد نفر آواز خواند
ورود به بازار جهانی، در حالی که فراموش می کنند که اکثر آنها (و در واقع 3
میلیارد نفر در سراسر جهان) زیر 2 دلار در روز زندگی می کنند. تهدید از
ترکیبی از فقر، درگیری، قحطی و ایدز در جنوب صحرای آفریقا است
مسلماً اساسی ترین چالش پیش روی بشر در آغاز بیست و یکم
قرن. رابرت کاگان نویسنده آمریکایی مشاهده را مد کرده است،
این که «آمریکایی‌ها اهل مریخ و اروپایی‌ها از ناهید هستند».
اگر چنین است، آفریقایی ها اهل کجا هستند - پلوتو؟ آنها، و برای این موضوع بقیه
فقیران جهان، می توانند در دورترین سیاره برای همه توجه علاقه مندان قرار بگیرند
مسطح جهانی شده آماده پرداختن به آنها هستند.

یشتر شبیه عشق است

نتیجه این است که اگر چه مشکلات اقتصادی ادامه دارد، غذا و سوخت افزایش می یابد
قیمت ها، رسوایی های فساد، بیکاری - آنها به تظاهرات منتهی نشده اند
خواستار تغییر رژیم هندی‌ها می‌دانند که می‌توانند از ابزارهای دیگری استفاده کنند - مناظره در آن
پارلمان، ائتلاف سیاسی و در نهایت صندوق رای را بیاورند
در مورد تغییراتی که می خواهند این نیز یک دولت پاسخگو را تضمین می کند.
پاسخگویی دموکراتیک یک فرآیند همیشگی است - دولت های هند امروز عمل می کنند
از ترس انتقام انتخاباتی فردا. این انگیزه ای است که مبارک و
بن علی هرگز نداشت.
هند همیشه تمایلی به موعظه دموکراسی به دیگران - خود - نداشته است
تاریخ حاکمیت استعماری آن را از موعظه راه های خود به خارج محتاط می کند
تمدن‌ها، و بر این اعتقاد خود تأکید می‌کند که هر کشوری باید خود را تعیین کند
سرنوشت سیاسی خود را دموکراسی، در هر صورت، بیشتر شبیه عشق است - باید بیاید
از درون، و نمی توان آموزش داد. اما برای حاکمان عرب که با نگرانی به این موضوع نگاه می کنند
درس هایی از رویدادهای تونس و مصر، مثال هند ممکن است ارزش داشته باشد
توجه به.

یک تمدن باستانی

و با این حال وسوسه می شود که این سوال را بپرسد: آیا سیاسی متفاوت است
آیا رویکرد از فروپاشی رژیم جلوگیری کرده است؟ به عبارت دیگر، دموکراسی می تواند داشته باشد
راه خروجی برای شکایت جوانان بیکار و ناامید فراهم کرد که این کار را می کرد
آیا در سرنگونی دولت ها کوتاهی کرده اید؟ تجربه هند ارائه می دهد
یک مدل آموزنده
برخلاف اکثر کشورهای در حال توسعه - از جمله تک تک کشورهای عربی
جهان - هند پس از رسیدن به استقلال خود از حکومت استعماری انتخاب نکرد،
اتخاذ یک نظام استبدادی به نام ملت سازی و اقتصادی
توسعه. در عوض به دموکراسی رای داد. حکومت بریتانیا از هند خارج شد
فقیر، بیمار و توسعه نیافته، با سواد وحشتناک 18 درصد
نرخ؛ تقسیم مصمم بریتانیا با پاکستان به خشونت جمعی افزود،
آسیب های تخریب و آوارگی، و 13 میلیون پناهنده به این لیست.
رهبران ملی‌گرای هند اگر استدلال می‌کردند که دارند بخشیده می‌شدند
برای رویارویی با این مشکلات عظیم به اقتدار دیکتاتوری نیاز داشت، به ویژه در
متنوع ترین جامعه روی زمین، آکنده از مذهبی، زبانی و کاست
تقسیمات اما این کار را نکردند.
در عوض، آنها به این نتیجه رسیدند که دموکراسی، با وجود تمام نقص‌هایش، بهترین است
راهی برای غلبه بر این مشکلات، زیرا به همه سهمی در حل آن داد
آنها دموکراسی منعکس کننده تنوع هند است، زیرا هندی ها به آن عادت دارند
ایده تفاوت دموکراسی از یک منبع اختلاف در سیاست تبدیل شده است
بهترین – در واقع تنها – مکانیزم برای مدیریت هند است
تفاوت در چارچوب یک سیستم توافق شده برای انطباق با
اختلاف منافع متفاوت این به ناسیونالیسم هندی همیشه کمک می کند
ناسیونالیسم یک ایده بود. این ایده یک سرزمین است که بسیاری را در بر می گیرد - الف
سرزمینی که از یک تمدن باستانی پدید آمده است، با تاریخ مشترک متحد شده است، پایدار است
توسط یک نظام سیاسی کثرت گرا. دموکراسی هند هیچ محدودیتی را تحمیل نمی کند
مطابقت با شهروندان خود تمام هدف پلورالیسم هندی این است که شما می توانید باشید
خیلی چیزها و یک چیز: شما می توانید یک مسلمان خوب، یک کرالیتی خوب و یک
هندی خوب به یکباره همانطور که مدتهاست استدلال کرده ام (شاید یک بار خیلی اوقات!) که اگر
آمریکا معروف است که «دگ ذوب» است، پس از نظر من هند تالی است، گزیده ای از
ظروف مجلل در کاسه های مختلف طعم هر کدام متفاوت است و اینطور نیست
لزوما با بعدی مخلوط می شوند، اما آنها با هم در یک صفحه قرار دارند، و
آنها مکمل یکدیگر در ایجاد یک وعده غذایی رضایت بخش هستند.
در میان مشکلات بی شمار هند، این دموکراسی است که به هندی ها کمک کرده است
هر کاست، عقیده، فرهنگ قابل تصور و باعث فرصت رهایی از خود می شود
مقدار زیادی ستم اجتماعی و استبداد طبقاتی، به ویژه در روستاهای هند وجود دارد، اما
دموکراسی هندی به قربانیان وسیله ای برای فرار ارائه می دهد و اغلب به لطف آن
عزمی که فقرا و ستمدیدگان حق امتیاز خود را با آن اعمال می کنند
پیروزی تغییرات قابل توجه در ترکیب اجتماعی طبقه حاکم هند
از زمان استقلال، هم در سیاست و هم در بوروکراسی - با رهبرانی از
کاست های سابقاً «غیرقابل لمس» و عقب مانده که به مقامات عالی انتخاب شده بودند، دارند
دموکراسی را در عمل اثبات کرد.